نوربالا| تو که این همه پدر ما را درآورده ای، این هم رویش!

همسر شهید منوچهر مدق تعریف می کند: «دیگر طاقت دوری منوچهر را نداشتم و می خواستم برای زندگی به جنوب بروم؛ اما پدرم راضی نمی شد.

سرانجام پسرم نظرش را عوض کرد».

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، فرشته ملکی همسر شهید دوران دفاع مقدس منوچهر مدق تعریف می کند: دیگر نمی خواستم ازش دور باشم.

به خصوص که فهمیدم خیلی از خانواده های بچه های لشکر جنوب زندگی می کنند.

توی بازدیدی که از مناطق جنگی گذاشته بودند و بچه های لشکر را با خانواده ها دعوت کرده بودند، با خانم کریمی، خانم ربانی و خانم عبادیان صمیمی شدم.

آن ها جنوب زندگی می کردند.

دیگر نمی توانستم بمانم تهران.

خسته بودم از این همه دوری منوچهر.

3ـ2 روز آمده بود ماموریت، بهش گفتم: باید ما رو با خودت ببری.

قرار شد برود خانه پیدا کند و بیاید ما را ببرد.

شروع کردم اثاث ها را جمع و جور کردن.

منوچهر زنگ زد که خانه پیدا کرده.

یک خانه 2 طبقه در دزفول.

یکی از بچه های لشکر و خانمش قرار بود با ما زندگی کنند.

همه وسایل را جمع کردم.

تا دم رفتن به کسی چیزی نگفتم.

از خانواده من و خانواده منوچهر هیچ کس راضی به رفتن ما نبود.

می گفتند: همه جای دنیا جنگ که می شه، زن و بچه رو بر می دارن و می برن یه گوشه امن.